W niedzielę, 19 stycznia 2020 r., w dniu liturgicznego wspomnienia św. Józefa Sebastiana Pelczara, w roku, w którym obchodzimy 100 rocznicę poświęcenia naszego kościoła przez Świętego Biskupa, w naszej parafii miała miejsce uroczystość wprowadzenia relikwii św. Józefa Sebastiana, biskupa. Uroczystej Eucharystii przewodniczył abp senior Józef Michalik. Kontynuuj czytanie -->
5 stycznia 2020 r. w naszym kościele parafialnym odbył się niezwykły koncert inaugurujący dwudziesty piąty rok działalności chóru Vox Cordis. Został on założony z inicjatywy ks. Andrzeja Barańskiego. Jego kolejnymi dyrygentami byli: Artur Greczner, Stanisław Owsiany i Józef Baran. Kontynuuj czytanie -->
Zachęcamy do obejrzenia krótkiego filmu Potargałem me kajdany. Ks. Jan Obara i jego parafianie. Jest to dokument o pracy ks. Jana Obary i pamiątkach z okresu drugiej Rzeczypospolitej w naszej parafii (zabytkowa monstrancja, rzeźba orła z tablicą wykonana przez Jana Gładysza, Grób Nieznanego Żołnierza, Kopiec Konstytucji 3 Maja). Kontynuuj czytanie -->
Tradycja dni krzyżowych ma już ponad 1500 lat. Narodziła się we Francji. Kiedy około 450 roku kraj ten nawiedziły gwałtowne klęski żywiołowe, święty Mamert (V w.), biskup Vienne nad Rodanem, nakazał odprawianie procesji błagalnych na trzy dni przed Wniebowstąpieniem. W następnych latach urodzaje były bardzo pomyślne. Ten zwyczaj po synodzie w Orleanie w 515 roku rozszerzony został na całą Galię, a w 816 roku wprowadził je do liturgii rzymskiej papież Leon III. Kontynuuj czytanie -->
Przeżywamy wyjątkowy czas – Wielki Tydzień. Głębokie przeżycie i zrozumienie Wielkiego Tygodnia pozwala odkryć sens życia, odzyskać nadzieję i wiarę. Same Święta Wielkanocne, bez prawdziwego przeżycia poprzedzających je dni, nie staną się dla nas czasem przejścia ze śmierci do życia, nie zrozumiemy wielkiej Miłości Boga do każdego z nas. Wielki Tydzień ma tak wysoką rangę w liturgii Kościoła, że nie dopuszcza nawet uroczystości. Gdyby zaś takie wypadły, odkłada się je na czas po Wielkanocy i jej oktawie. Kontynuuj czytanie -->
Narodowe Święto Niepodległości upamiętnia dzień 11 listopada z 1918 roku, kiedy po 123 latach niewoli Polska powróciła na mapę Europy jako niepodległe państwo. Po latach rozbiorów, dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję w latach 1772-1795, powstaniach narodowych (insurekcji kościuszkowskiej 1794, listopadowym 1830 i styczniowym 1863), zmaganiach na różnych frontach, Polacy dzięki niezłomności, patriotyzmowi i bohaterstwu wywalczyli wolność. Kontynuuj czytanie -->
Szesnastego lipca wspominamy Najświętszą Maryję Pannę z Góry Karmel, jest to szczególny dzień dla wszystkich, którzy przyjęli szkaplerz. Piękno góry Karmel możemy podziwiać w czasie lektury Pisma Świętego. Poznajemy ją dzięki postaci Eliasza, który właśnie tam bronił czystości wiary Izraela w żywego Boga. Żył w niełatwych czasach, kiedy Izrael odstąpił od czystości religijnej, ulegając bałwochwalstwu. Eliasz próbował udowodnić Izraelitom, że Bóg Izraela jest jedynym i istniejącym Bogiem. Jego zabiegi niewiele dały, przyszło rozczarowanie i zawód. Bóg wyprowadził wtedy Eliasza na pustynię, na miejsce modlitwy. Ustawił go na wysokiej skale i objawił się Eliaszowi w postaci łagodnego szmeru powietrza. Dopiero modlitwa przepełniona poczuciem słabości i niewystarczalności pomogła prorokowi. Takie właśnie spotkanie człowieka z Bogiem potrafiło przemienić jego życie i serce. Modlitwa stała się klimatem odpowiednim do kontemplacji Słowa. Kontynuuj czytanie -->
Na wierze apostołów Piotra i Pawła opiera się Kościół. Bardzo różnili się od siebie. Jezus, powołując Szymona Piotra, uczynił rybakiem ludzi prostego galilejskiego rybaka. Szaweł z Tarsu przed spotkaniem Chrystusa pod Damaszkiem był dobrze wykształconym i gorliwym faryzeuszem. Trudno dziś wyobrazić sobie chrześcijaństwo bez tych dwóch ludzi, ich wrażliwości, szczerej i mocnej wiary oraz misyjnego zapału. Połączyła ich miłość do Jezusa, której ukoronowaniem stała się śmierć męczeńska. Dla tej miłości opuścili też swoją ojczyznę i wyruszyli do Rzymu, by tam głosić Dobrą Nowinę. Również każdy z nas jest hojnie obdarowywany przez Boga. Warto dzielić się wielkodusznie otrzymanymi darami i talentami z innymi. Dwaj Apostołowie świadczą, że prawdziwym uczniem Chrystusa jest tylko ten, kto potrafi śmiało podjąć dla Niego utrapienia, prześladowania, a nawet męczeństwo. Zarazem losy ich ukazują, że Chrystus nie opuszcza swoich prześladowanych Apostołów. Przychodzi im z pomocą, aby wybawić ich od niebezpieczeństw — jak np. uwolnienie Piotra z więzienia — lub by podtrzymywać ich w utrapieniach Kontynuuj czytanie -->