Co roku przeżywamy Adwent. Niby taki sam, ale zawsze inny. Dla tych, którzy już odeszli z tego świata Adwent się nie rozpocznie. Nigdy nie wiadomo, kiedy dla nas będzie naszym ostatnim. Słowa Adwent już w V wieku używano na oznaczenie czasu przygotowania do Bożego Narodzenia. Ma on bogatą historię. Różne były sposoby jego obchodzenia, różny czas trwania i znaczenie.
Obecna Liturgia dzieli ten okres na dwie zasadnicze części:
- od I Nieszporów I Niedzieli Adwentu (sobota wieczór) do 16 grudnia,
- od 17 grudnia do 24 grudnia.
Pierwsza część ma nas przygotować do ostateczngo przyjścia Jezusa na końcu czasów, kiedy przyjdzie nas sądzić. Ma nam uświadomić, że czas naszego życia jest krótki i tym całym pędzie, zabieganiu warto pamiętać o tym, co najważniejsze, warto uświadomić sobie to, co najważniejsze i tak żyć, czuwać, by Jezus zastał nasze serca przygotowane na swoje przyjście, by mógł nas wprowadzić do nieba.
Druga część ma charakter bardziej praktyczny. To czas przygotowania na tegorocznego Boże Narodzenie, ale znów nie chodzi o to, że jest to czas robienia zakupów, strojenia choinek, pieczenia ciast. Ten czas ma nam przypomnieć, że w tym wszystkim mamy nie zapomnieć o swojej duszy na te święta. Bo cóż za radość da posiadanie tego wszystkiego, jeśli w sercu nie będzie pokoju i porządku. Trzeba nam to zatem właściwie poukładać, by na wszystko znaleźć czas, ale żeby nade wszystko duszy nie zaniedbać.
Czas Adwentu w naszej parafii to przede wszystkim intensywny czas pracy nad sobą. Rozpoczęliśmy go w I Niedzielę Adwentu od wysłuchania adwentowej katechezy liturgicznej. Wtedy też zapaliliśmy pierwszą świeczkę w naszym wieńcu adwentowym, który został pobłogosławiony. W Niedziele po południu gromadzimy się na Nieszporach Adwentowych a w dni powszednie Adwentu uczęszczamy na Roraty – Msze wotywne o Matce Bożej. O nich przypomina nam paląca się roratnia świeca. Podczas Rorat dzieci losują figurkę Maryi i św. Józefa, by zabrać je do domu i modlić się wspólnie we własnych intencjach. W tym roku przeżywamy je pod hasłem: „Z narodzeniem Jezusa było tak…”. Naszym przewodnikiem stał się dziadek Jezusa – św. Joachim. Codziennie wraz z nim poznajemy postacie biblijne Starego Testamentu. Trzeba słuchać uważnie bo ksiądz po roratach zadaje ciekawe pytania, na które odpowiadamy następnego dnia na przygotowanych karteczkach.
Jaki będzie mój Adwent? Jaki chcę, aby był?
