A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon.
Mt 2, 9-11
Długa i męcząca podróż, a przede wszystkim wielkie pragnienie odnalezienia nowonarodzonego króla żydowskiego i nieopisana radość, jaka im się udzieliła, kiedy dodarli do celu swej podróży… Na uwagę zasługuje fakt, iż Mędrcy przybywają do Betlejem z daleka, pokonawszy sporą odległość. Zdobyli się na wielki wysiłek, aby przybyć tutaj mimo trudu, wyrzeczeń i niepewności.
Ci, którzy mieszkają niemal w sąsiedztwie Betlejem, wydają się być zaskoczeni tym, co słyszą od nieznajomych. W otoczeniu Heroda wiadomość o nowo narodzonym królu żydowskim budzi raczej przerażenie, niż chęć oddania pokłonu Dziecięciu.
Postawa Mędrców pobudza nas do refleksji, ale i do naśladowania. Na uznanie zasługuje chociażby ich determinacja w poszukiwaniu prawdy, prowadzone obserwacje i badania. Podziw budzi także ich wyprawa pełna niebezpieczeństw, a także niezłomna wiara w to, iż spotkane Dziecię Jezus jest kimś wyjątkowym, dlatego padają na twarz i ofiarują cenne dary.
Radość z pokłonu Mędrców była w tym roku naszym szczególnym udziałem w Izdebkach. Byliśmy świadkami „wkroczenia” Mędrców w trakcie Mszy świętej do naszego kościoła. Choć oczekiwaliśmy Mędrców, to byliśmy zaskoczeni przybyciem takich gości… Weszli we właściwym momencie, jakby rzeczywiście prowadzeni przez gwiazdę, jakby dokładnie ta gwiazda wiedziała, że za chwilę przyjdzie na świat, na ołtarzu w naszym kościele eucharystyczny Jezus. Mędrcy przybyli, złożyli swoje dary i oddali pokłon Jezusowi, przyklękając przed ołtarzem w momencie przeistoczenia. Wyznali swoją wiarę i dali nam piękny przykład miłości do Jezusa, bo dla Niego robi się wiele.
Po Mszy świętej, podczas procesji zejścia wspólnie z królami asysta liturgiczna udała się do szopki, by zanieść Jezusowi duchowe dary, które zrodziły się w naszych sercach podczas Mszy świętej. Oddaliśmy Mu tam wspólnie pokłon i okadziliśmy Dzieciątko. Po zakończonej uroczystości wkroczenia Mędrców, pozwoliliśmy sobie zrobić pamiątkowe zdjęcia z naszymi gośćmi ze Wschodu.
Dziękujemy Wam Mędrcy za piękny czas waszej wizyty, za ukłon dla Jezusa, za przyklęknięcia dla Jego bóstwa i za świadectwo waszej determinacji w podążaniu za szukaniem prawdy, którą zawsze znajdziemy w Jezusie.
Zachęceni postawą Mędrców, którzy w jakiejś mierze są naszymi przedstawicielami, próbujmy iść ich śladami. Zechciejmy wciąż na nowo poszukiwać Syna Bożego i składać Mu należny hołd i różnorakie dary. Nie zniechęcajmy się przeciwnościami.
Zapraszamy Was za rok, przyjdźcie zobaczyć temperaturę wiary w naszej Parafii. Dajcie nam przykład, gdybyśmy czasem osłabli w wierze.
