18 sierpnia w naszej świątyni odbyło się parafialne dziękczynienie za plony.
Rolnik obcując z przyrodą stworzoną przez Boga, doskonale wie, że jest od Boga uzależniony – ręce przykłada do pługa, a oczy wznosi ku niebu, prosząc o łaski dla nas wszystkich. Codzienne drogi prowadzą go na pola, gdzie ciężką pracą zabiega o nasz chleb powszedni, gdzie wiele razy doświadcza, że bez Bożej Opatrzności cały trud i praca idzie na marne.
Dlatego w dzień parafialnego dziękczynienia za plony składamy na ołtarzu wieniec dożynkowy i bochen chleba, chcąc Bogu podziękować za wszelkie łaski otrzymane i prosić o Jego błogosławieństwo dla ludzi pracujących na roli, aby nam wszystkim nie zabrakło chleba powszedniego.
Choć naszymi pracujemy.
Z Ciebie plenność miewa rola,
My zbieramy z Twego pola.
Wszystko Cię, mój Boże, chwali.
Aleśmy i to poznali,
Że najmilsza Ci się zdała
Pracującej ręki chwała.
Co rządzisz ziemią i niebem,
Opatrujesz dzieci chlebem,
Tyś nam dał urodzaj złoty.
My Ci dali trud i poty.
Pogląda w niebo wysoko.
Twoja szczodra ręka daje
Ludziom hojne urodzaje.
Nie dlatego owoc mamy,
Iże rolę uprawiamy.
Ty, co dajesz pomnożenie,
Wyżywiasz wszelkie stworzenie.
Cośmy rękami wysiali
I na wozach sprowadzali,
Za to Ci dziś dziękujemy.
Cześć i chwałę oddajemy.
Byśmy tego, cośmy z pola
Latoś szczęśliwie zebrali,
Na Twą chwałę używali.
Więc tak używać będziemy,
Dopóki tutaj żyjemy.
Ty pobłogosławisz dalej,
A my będziem pracowali.
A kiedy wszystko ustanie
Nasze w świecie pracowanie,
Niech weźmiemy z Twej litości
W nagrodę – wieczne radości.